ur. w miejscowości:
zm. w miejscowości:
Gustaw Michał Wuttke (ur. 30 września 1887 w Widzewie, zm. 23 października 1976 w Warszawie) – polski profesor, geograf, pedagog, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego.
Uczeń V Gimnazjum w Warszawie. Uczestnik strajku szkolnego w 1905 roku. Student Eugeniusza Romera, absolwent Politechniki Lwowskiej. Nauczyciel Żeńskiego Seminarium Nauczycielskiego im. Juliusza Słowackiego we Lwowie. Członek Polskiej Partii Socjalistyczno-Demokratycznej.
W latach 1918-1924 nauczyciel propedeutyki fizyki i chemii w Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie[1]. Od 1945 roku kierownik pracowni dydaktyki geografii w Instytucie Geografii Uniwersytetu Warszawskiego. Działacz Instytutu Pedagogicznego Związku Nauczycielstwa Polskiego, członek Komisji Pomocy Naukowej w Instytucie Pedagogicznym i Rady Naukowej Planetarium im. Mikołaja Kopernika w Chorzowie. Inicjator nauczania geografii w pracowni szkolnej. Posiadł godność Członka Honorowego PTTK od 23 października 1975. Propagator nauczania poglądowego i autor licznych podręczników (m.in. "Poznaj swój kraj") i prac metodycznych.
Ojciec żołnierzy batalionu Zośka: Jana Wuttke i Tadeusza Wuttke (obaj polegli w powstaniu warszawskim).